Temple of Heaven

Hallo allemaal,
Gister schreef ik al dat we vandaag wellicht naar de Temple of Heaven zouden gaan en dat hebben we ook daadwerkelijk gedaan. Een groot aantal moeders van onze groep gingen vandaag alleen met de vrouwen naar de Zijdemarkt. Ik heb vreselijk in dubio gezeten of ik wel of niet zou meegaan. Het leek me heel gezellig om mee te gaan, maar ik vond het ook heel leuk om zelf met ons gezin op stap te gaan. Voor dat laatste heb ik gekozen, zo lang zijn we hier tenslotte niet meer.
Na het ontbijt hebben de kinderen met z'n allen op de gang gespeeld en daarna nog een filmpje gekeken bij onze buren. Rond half 1 zijn wij op stap gegaan.
Het reizen met de metro is ons zo goed bevallen dat we het vandaag weer hebben gedaan. De route hadden we al uitgestippeld en het ging weer prima. Soms is het vreselijk doorduwen om in de metro te komen, want hij zat vandaag stampvol. De deuren gaan redelijk snel weer dicht, dus het is iedere keer weer spannend of we er allemaal in zitten. Het is trouwens wel topsport hoor, reizen met de metro. Het is veel trappen lopen, soms wel 3 verdiepingen onder de grond en dan met die buggy!

Toen we uit de metro kwamen hebben we nog een stukje moeten lopen voordat we bij de ingang waren van de Tempel of Heaven. Het is een mooi bouwwerk met veel kleuren en versieringen. Heel mooi om te zien. Daaromheen is een prachtig mooi aangelegd park en het ziet er superschoon uit, je vindt geen vuiltje op de grond. Ergens in een hoek stond een groep mannen en 1 vrouw te zingen, erg mooi. Ze gingen voor ons Vader Jacob zingen, zo leuk, zij in het Chinees en wij in het Nederlands. Heel lang hebben we er niet rond gelopen, want het was erg koud.Er stond een windje en die was snijdend koud. Op de terugweg hebben we nog even rondgelopen in de Pearl Market, een soort van Zijdemarkt maar dan kleiner en wat overzichtelijker en rustiger. Jari was erg koud geworden en de meiden wilden ook terug, dus hebben we de metro opgezocht en zijn we terug gegaan. Jacintha en Jorinde hebben inmiddels al heel wat kilometers in de benen deze reis, ze stappen dapper door. We zijn reuzetrots op ze.
Vanavond heb ik voor het eerst Jari op bed gelegd, Jorinde ging ook gelijk mee. Jari begon wel te huilen, maar ik ben zachtjes wat kerstversjes gaan zingen en ik merkte dat hij lag te luisteren, hij was zo stil. Ik zong bewust zachtjes, maar Jorinde lag gelijk te roepen: harder mama, ik hoor het niet. Goed, dan maar hard zingen. Na een minuut of 10 was Jari rustig en kon ik weggaan zonder dat hij ging huilen. Super. Maar wat er fout is gegaan weet ik niet, meneertje had de lol van z'n leven in zijn bedje maar ging niet slapen. Hij lag maar te roepen: hallo, hallo en dan lachen. Als ik ging kijken deed hij zelf al: sssttt.
Slim kereltje, we moesten er eigenlijk wel om lachen. We hebben hem maar lekker laten dollen en op een gegeven moment was het sil en lag hij lekker te slapen.
Zo gaan we elke dag een paar stapjes vooruit en daar zijn we heel blij mee.

We wensen jullie allemaal een hele fijne kerstvakantie, want die is nu begonnen.

Sorry zus en zwager: van harte gefeliciteerd met jullie trouwdag, dat zijn we gister helemaal vergeten.

Tot morgen voor een nieuw verslag van ons Chinese avontuur.