De Chinese Muur

De wekker heeft ons vanochtend wakker moeten maken, want we moester er vandaag vroeg uit voor ons uitje naar de Grote Muur.
Het viel niet mee om zo vroeg op te staan, dat zijn we niet meer gewend. Iedereen mocht nog even uitrekken, maar toen was het echt wassen, aankleden en snel naar de ontbijtzaal.
Om 09.00 uur waren alle families present en konden we instappen in de bus. Het was een lange rit van bijna 2 uur en dat viel niet mee voor onze Jari. Hij was vandaag duidelijk niet in z'n goede humeur, hij heeft veel gehuild. Hij wil graag behandeld worden als de keizer van China, maar dat waren wij toch echt niet van plan. We zijn dol op ons ventje, maar we kunnen hem nou eenmaal niet overal zijn zin in geven en dan is het brullen. Maar als die bui over is, dan kan hij weer schaterlachen en is er geen traan meer te bekennen. Ach, het is de leeftijd zullen we maar denken.
De meiden hebben we niet gehoord in de bus, die hebben zich prima vermaakt met hun reisvriendjes.
Vandaag was het een stralende dag, strak blauwe lucht en een zonnejte. Het beste weer om mooie foto's te maken en dat is gelukt ook. We moesten eerst een stuk omhoog lopen, vrij steil, waar allemaal kooplui stonden die je wat willen verkopen. Daarna met de kabelbaan verder omhoog en dan opeens sta je op die immens grote en lange muur. We zagen hem door het landschap slingeren met al die torentjes, geweldig. Zoiets moet je zien, dat is niet in woorden uit te drukken. Voor ons was dit de derde keer op de Muur, maar voor het eerst dat we hem zo zagen. Fantastisch!! Op sommige stukken konden we de buggy wel duwen, maar er zijn ontzettend veel trappen. Dat betekende veel sjouwen en teruglopen om Jorinde aan de hand mee te nemen. Op een gegeven moment kwam er zo'n steile trap, dat we de buggy maar hebben laten en Jari op de arm meegenomen hebben. Hij heeft zelf ook nog een stukje gelopen op de Muur. Wim is met Jacintha en Jorinde nog verder omhoog gegaan. Het zijn kanjers, het was een hele klim en dat hebben ze toch maar gedaan! Op de terugweg naar beneden hebben we een medaille voor ze gekocht als aandenken dat ze de Muur hebben beklommen.
We hebben daarna nog met de hele groep heerlijk gegeten in een restaurant waar we de vorige keer ook zijn geweest en toen weer de bus in om terug te gaan naar het hotel.
Voor het avondeten hadden we eigenlijk geen zin meer om weg te gaan, dus hebben we een keer roomservice besteld. Lekker rustig op de eigen kamer eten, is zo af en toe helemaal niet verkeerd.
Wat we morgen gaan ondernemen, dat weten we nog niet. Eerst naar de supermarkt voor wat boodschapjes en misschien 's middags nog iets bezoeken. De Temple of Heaven staat nog op ons wensenlijstje, maar of dat morgen gaat gebeuren? Jullie horen het morgen.
Ik ga nu slapen, de rest ligt al een tijdje te dromen inclusief Wim. Hij is sinds we in China zijn snipverkouden en heeft er behoorlijk last van.
Een fijne dag verder voor jullie en tot morgen!!