Zondag, rustdag

Hallo allemaal, daar zijn we weer met ons dagelijkse verslag.
Ten eerste feliciteren wij oma Sam met haar verjaardag. Jammer dat we er niet bij zijn, maar we hebben vanochtend met z'n allen gezongen via de Skype.

Er valt over deze dag eigenlijk weinig te schrijven, we hebben gewoon niets gedaan en een rustdag gehouden. Het 'zondag gevoel' is helaas ver te zoeken, in niets kan je hier merken dat het zondag is.

We waren al ruim voor de wekker opgestaan, want Jorinde was om kwart voor 7 al wakker geworden en gaf een kreet. Ik keek opzij en toen zag ik dat Jari ook al in zijn bedje stond. Hoe lang hij al stond, waten we niet maar hij geeft 's ochtends nog geen kik als hij wakker is. Wellicht is hem dat in het kindertehuis wel afgeleerd, of het had toch geen zin om te roepen. Bij ons mag hij dat wel doen, maar dat komt vanzelf als er genoeg vertrouwen is.
In eerste instantie wilde hij niet dat ik hem uit z'n bedje haalde, maar hij keek nog eens naar me en deed z'n armpjes omhoog. Wat een heerlijk moment! Dit was het begin van een dag waarin we een aantal stapjes vooruit zijn gegaan. Ik mocht hem aankleden, optillen, met hem spelen, hij vond het allemaal leuk en kwam met grote regelmaat zelf naar me toe. Naar bed brengen heb ik aan Wim overgelaten, want dat is nog steeds heel spannend voor hem.
De meiden hebben vandaag lekker gespeeld op de gang met de kinderen van een gezin uit onze groep dat naast ons huist, zij hebben nu ook hun 3e kindje geadopteerd.
Vanmiddag zijn we ook nog even wezen wandelen. Aan de overkant van het hotel zijn we een steegje in gelopen en dan zie je gelijk de armoede, krotjes van huisjes, soms niet eens een deur maar een gordijn als ingang, veel troep en het stinkt er. Het contrast is dan zo groot, wij in een superluxe hotel en zij in een krotje.
Het drukt je wel met de neus op de feiten en dan besef je des te meer hoe goed wij het hebben in Nederland. Iets om heel dankbaar voor te zijn.

Vanavond hebben we hier in het hotel gegeten, er stond een buffet. Er was van alles dus iedereen had wel iets dat hij lekker vond. Jacintha doet ons versteld staan, zij wil graag van alles wel wat proeven. Dat doet ze dan met name van Wim z'n bord, want hij eet vreemdere dingen dan dat ik aandurf. Jari heeft ontdekt dat hij watermeloen heeeeel erg lekker vindt en stukjes vlees gaan er ook goed in. Jorinde eet niet zoveel en wil ook bijna niets proberen. Gelukkig hebben we op de kamer yoghurt en bananen, ze komt dus niet om van de honger. Chips en koekjes eten ze ook wel bijna iedere dag. Ik weet het, het is niet goed, maar liever dat in hun maagje dan helemaal niets. Als we weer thuis zijn, komen de vitamientjes wel weer op tafel, wees maar niet ongerust.

Deze week hebben we eigenlijk geen verplichtingen en kunnen we doen wat we zelf willen. Ons plan voor morgen is de Zijdemarkt, souvenirs kopen en lekker snuffelen in al die kraampjes.
Degenen die er zijn geweest, weten hoe leuk dit is. Morgen horen jullie het resultaat.

We wensen jullie nog een fijne zondag. Groeten van ons 5.